De 4 sprintmusketiers (Jacques, Etienne, Rachida en Patricia) hebben de afgelopen maanden hard getraind met als doel weer deel te nemen aan het NK masters in Apeldoorn. Zou het harde werken beloond worden? We voelden allen een ding: we waren klaar voor een weekend sportiviteit en veel gezelligheid; een bekend recept bij de masters.

De heenreis

Met enige vertraging en een volgeladen auto van Rachida vertrokken we vrijdag 3 februari rond de middag richting Apeldoorn. Met een tussenstop bij restaurant La Place voor een pittige versnapering (brandweer moest nog net geen brandje blussen) vervolgden we onze weg naar ons weekend verblijf ‘De Berkenhorst’, in Kootwijk. We hadden weer het 8-persoons huisje geboekt waar we vorig jaar ook verbleven. Dat was toen heel goed bevallen. Uit de boxen klonk de stevige en motiverende Spotify-afspeellijst van Rachida.

Na aankomst werden alle tassen uitgeladen om vervolgens de boodschappen te doen. Met volle tassen kwamen we terug bij het huisje. Genoeg om het weekend door te komen. De meegebrachte slingers werden opgehangen. Even later besloten we te gaan zwemmen en relaxen in het knusse zwembad van het park. Het is een klein waterparadijs met glijbaan, stroomversnelling en bubbelbad.

Door het zwemmen waren we best wel hongerig geworden. Terug in het huisje werd door onze chef-koks, Etienne en Rachida, een lekkere maaltijd bereidt. Na de maaltijd waren we toe aan een borreltje, versnapering en muzikaal onderwijs. Uiteindelijk besloten we onze slaapkamers op te zoeken en te gaan slapen. Onze wekkers werden gezet op 6.45 uur zaterdagochtend.

Dag 1

Zaterdagochtend vroeg uit de veren. Sporttassen werden ingepakt en een heerlijk ontbijt naar binnen gewerkt. Voor we het wisten waren we onderweg naar het Omnisport in Apeldoorn. Het Omnisport geeft ons altijd een bijzonder gevoel, het is en blijft een magische sporttempel.

We waren vroeg vertrokken, omdat Rachida zich uiterlijk om 8.50 uur moest melden voor haar eerste onderdeel; kogelstoten. Nadat we allen binnen en aangemeld waren, zochten we een plekje op de tribune. Langzaamaan stroomden andere atleten en supporters binnen. Deze dag stond ook in het teken van de Meerkamp mannen U18 en U20. Het was voor ons een leuk weerzien van andere masters en bekenden die we vooral op NK-dagen zagen.

Op gegeven moment was het tijd voor Rachida en Etienne om zich op te gaan warmen voor hun eerste onderdeel die ochtend. Jacques en Patricia zaten op de tribune en genoten van de sportprestaties die ze zagen, maar ook om hun clubgenoten die van start gingen aan te moedigen.

Om 10.22 uur ging het kogelstoten van start bij de V40 voor Rachida. Ze had wat mooie, vloeiende stoten in het verschiet en kwam tot een afstand van 10.08 meter. Dat leverde haar een 2^e plaats en zilver op, slechts 5cm verwijderd van de gouden afstand. Woop woop! De kop was eraf. De eerste medaille was binnen. De afstand bleek ook later een clubrecord te zijn. Girlpower.

Om 10.35 mocht Etienne in de 2^e serie M45 – 60 meter zich weg laten schieten uit zijn startblokken. Hij liep een prachtige tijd: 8.11s. Dit was tevens de 3^e tijd; genoeg voor een finaleplek. Precies 2 uur later om 12.36 uur mocht Etienne de finale lopen. Hij sprintte wederom goed weg uit zijn startblokken en kon goed tegenstand bieden. Als 4^e kwam hij over de eindstreep in een nog scherpere tijd als de series, namelijk 8.07s. Grote glimlach op zijn gezicht, dik tevreden.

Etienne voelde wat pijntjes in zijn voet/hiel en besloot zich voor het onderdeel hoogspringen af te melden, zodat hij zijn krachten kon sparen voor het verspringen. Het verspringen ging van start om 14.38 uur. Met de voelbare pijntjes kon Etienne toch nog een mooie afstand van 5.22 meter overbruggen, wat ook goed was voor een 3^e plaats en brons. Yeaaaah! Dat was de 2^e medaille voor de Scheldesporters.

Etienne werd tijdens het verspringen gevraagd of hij zich boven bij de wedstrijdleiding wou melden. Daar kreeg hij te horen dat hij zondag niet mocht deelnemen aan de 200 meter omdat hij zich blijkbaar te laat had afgemeld voor hoogspringen. Dat had gemoeten bij het aanmelden in de ochtend. Dat was balen. Maar ook weer een leermomentje voor ons allen.

Ondertussen waren Jacques, Rachida en Patricia gaan warmlopen voor hun 60 meter. Jacques mocht als eerste van start bij de M60 om 14.40 uur. Jacques was snel weg uit zijn blokken en kwam tot zijn eigen verbazing als 3^e over de finish. De bronzen medaille was voor hem. Dit was er eentje waar hij niet op had gerekend. Dat is het mooie aan een NK, je kan niet vooraf voorspellen wat er gaat gebeuren. Dat was medaille nummer 3!

Rachida was gebrand om goud te gaan scoren. Zij startte om 14.45 uur bij de vrouwen V40. Was het het pittige drankje of het eten van de vorige dag… Toen het startschot klok nam ze de leiding in de 60 meter om die niet meer los te laten. Uit de speakers klonk Nederlands kampioen baan 6…. Baan 6! Dat ben ik dacht ze… Waauw, eindelijk die gouden plak. Ze sprong een gat in de lucht. Ze liep de 60 meter in een tijd van 8.33 sec. Dat is een clubrecord en tevens Zeeuws record. Wat een super gevoel. En ja hoor, medaille nummer 4.

Patricia mocht om 15.05 uur van start voor haar 60 meter bij de V50. Wat een spanning de hele dag en nu mocht ze eindelijk uit haar blokken. Met een hele snelle start sprintte ze naar de finishlijn. Ze hoorde Etienne vanaf de verspringbak roep: door, door, door…De koppositie stond ze niet meer af. Ze kwam met handen hoog in de lucht over de finish in een tijd van 9.22 sec. Uit de speakers klonk nu ook: “Nederlands kampioen, Patricia Dieleman.” YES! Goud op de 60 meter. En de vijfde medaille voor Team Scheldesport!

Als laatste van de dag kwam Jacques in actie op de 400 meter M60, om 16.19 uur. Dit was zijn koningsnummer. Hij wist dat hij sterke concurrentie had van Bert van Lith. Ze werden weggeschoten uit hun startblokken en Jacques ging op jacht naar Bert. De clubgenoten hadden zich over de arena verspreidt om Jacques naar de overwinning toe te schreeuwen. Jacques liep heel sterk. Hij kwam als 2^e over de finish. “Weer een medaille,” schreeuwden de clubgenoten het uit. Dit bleek echter van korte duur. Jacques had blijkbaar buiten zijn baan gelopen in het eerste rondje. Het was dan ook even wennen om daar een DQ te zien staan.

Al met al overheerste blijdschap. 5 medailles was de oogst op de 1^e dag. De mannen hadden dan ook een bijnaam bedacht voor de dames:  ‘de Golden Girls’. We gingen ons klaar maken om te gaan eten in Apeldoorn. Dat hadden we wel verdiend na zo’n dag. Het eten in het All You Can Eat restaurant was gezellig en ontspannen.

Na het eten gingen we terug naar ons huisje in Kootwijk. Onze medailles werden mooi in het zicht opgehangen. De fles Cava werd ontkurkt en onder luid gezang van We are the Champions een proost uitgebracht. In de loop van de avond kregen we bezoek… van de Dude…. Het was weer lachen, gieren, brullen om iedereen weer aan het werk te zien met die gekke man. Wat een heerlijk dag. We zochten weer onze bedjes op om de wekker op 7.15 uur in te stellen.

Dag 2

Het was weer redelijk vroeg uit de veren, ontbijten, tassen inpakken en op tijd richting het Omnisport. Jacques moest zich als eerste om 9.25 uur melden. Vandaag kon Etienne zich volledig richten op zijn taak als coach, omdat hij verder niet in actie hoefde te komen. Dat was hem volledig toevertrouwd.  Voor Etienne ook alvast even een voorproefje als coach, omdat hij een week later mee zou gaan met zijn zoon Daan naar het NK U20.

Om 10.55 uur mocht Jacques dan ook het spits afbijten voor zijn 200 meter M60. Jacques was gebrand om vandaag een goed resultaat neer te zetten om zo zijn DQ  van de vorige dag weg te poetsen. Zijn directe concurrent was weer Bert. Met een vlammende start liep Jacques naar Bert toe, maar kwam net een voetlengte tekort om er voorbij te gaan. Wauw, 2^e en zilver in een tijd van 28,96s. De Scheldesporters gingen uit hun dak. En dat is medaille nummer 6.

Aangezien we nu veel rusttijd hadden tot Rachida en Patricia aan de bak mochten gingen we met zijn vieren naar buiten. Lekker de frisse lucht in en nog even shoppen bij de Mediamarkt en Decatlon. Langzaam aan kroop de tijd voorbij tot het tijd was voor de dames om warm te gaan lopen voor hun 200 meter.

Patricia mocht als eerste van de dames op de 200 meter V50 uit haar blokken. Ze zat hoog en steil in baan 4. Toen het startschot klonk moest ze veel corrigeren in de bocht. Ze rende voor wat ze waard was en op het laatste rechte stuk lagen de dames bijna allemaal gelijk. Uiteindelijk kwam ze als 3^e over de streep in een tijd van 31.66 s. Joehoe, medaille nummer 7.

Rachida mocht om 17.36 uur van start op haar 200 meter V40. Ze voelde zich sterk. Zou ze de stunt van gisteren kunnen herhalen. Ze startte in baan 4 die haar heel goed lag. Als een hinde spurtte ze supersnel weg uit haar blokken. Ze was zo snel dat de concurrentie haar niet bij kon benen. Met gemak kwam ze dan ook als eerst over de streep…. Ze deed het weer. Weer Nederlands kampioen in een tijd van 27.66s. Dit was ook weer een club- en Zeeuws record. Ze was onze Golden Lady. En medaille nummer 8 in the pocket voor de Scheldesporters.

De afterparty

Ineens zat dan ook het NK erop voor ons. We gingen met tevreden en blij gevoel terug naar ons huisje in Kootwijk. In het huisje lieten we de afgehaalde Chinees heerlijk smaken. Effe douchen om aan onze afterparty te beginnen. Met tapas, drankjes en de Dude was onze avond weer compleet. Het feestje was voor de Dude toch net iets te veel van het goede. Zijn hoofd was geëxplodeerd door alle indrukken van die avond te verwerken, maar de lol en het plezier was er bij ons niet minder om.

Moe en voldaan besloten we weer onze bedden op te zoeken. We mochten maandagochtend uitslapen omdat we pas om 12 uur uit ons huisje moesten. Heerlijk. Na het ontbijt en het uitchecken besloten we nog even een wandeling te gaan maken. Het was heerlijk vertoeven op de heide. Hier en daar werden er zelfs nog wat fotografietips gegeven door juf  Rachida. Om 12.30 uur zaten we in de auto richting Terneuzen. Met nog een tussenstop bij Starbucks vervolgden we onze weg naar huis.

We hebben weer een super gezellig weekend met prachtige resultaten achter de rug. Want als je plezier hebt in de dingen die je doet, volgen de resultaten vanzelf. Dat blijkt dan ook zeker zo te zijn.

Groetjes,

Jacques, Etienne, Rachida en Patricia