In Amsterdam stonden afgelopen zondag zeven Scheldesporters aan de start van de Nationale D-Spelen. Deze vinden jaarlijks plaats op de historische bodem van het Olympisch Stadion. Op zaterdag is een deel van al vertrokken om te overnachten op een camping. Stefan Duinkerke, vader van Pepijn Duinkerke, schreef er een verslag over.
Zondag 4 september was het dan eindelijk zover, - D-Day van de Nederlandse Atletiek: in het Olympisch Stadion te Amsterdam vonden de D-spelen 2022 plaats. De ultieme beloning voor al dat harde werk van de geselecteerde D-junioren. Maar wat een eind weg van Terneuzen! Gelukkig had Ivar een leuke camping gevonden in de buurt waar we met z'n allen (12 personen) konden overnachten.
Vol enthousiasme zijn we zaterdagochtend vertrokken richting Camping 'In het fruit' te Purmerend. De meesten kwamen uit Terneuzen maar de Familie Schuit kwam net op tijd terug via Schiphol vanuit Jamaica, zodat Senna toch mee kon doen aan de onderdelen kogelstoten en discuswerpen. Gelukkig hadden we het mooi-weer pakket erbij geboekt en heeft de zon flink z'n best gedaan dat weekend. We hebben, in tegenstelling tot Zeeuws-Vlaanderen, geen druppel regen gezien. Even sloeg er paniek toe toen er in heel Purmerend en omstreken geen ijsblokje meer te kopen was om het ingekochte eten en drinken koel te houden, maar de camping-eigenaresse had gelukkig genoeg koelelementen te leen. Zo konden we 's avonds met z'n allen BBQ-en. Goed gezelschap en lekker eten met bijbehorende prinsessen & Paw Patrol bordjes hebben voor een ontspannen en gezellige avond gezorgd, waarbij iedereen zijn buikje vol at bij ondergaande zon en kaarslicht. Een prima manier om de spanningen van de aankomende dag even te vergeten. Alhoewel gezelligheid geen tijd kent zijn de atleten toch omstreeks 22:30 naar de tentjes gestuurd om de volgende dag fris en fruitig van start te kunnen gaan. De begeleiders hebben nog even het plan van aanpak besproken bij een klein kampvuurtje op de BBQ, waarna ook zij richting tent zijn gegaan. De jetlag van de familie Schuit begon toch z'n tol te eisen.
De volgende dag ontspannen opgestaan om 08:00, maar zoals verwacht meer tijd nodig gehad om die leuke pop-up tentjes weer in het bijpassende hoesje te frommelen. Hierdoor is Ivar met enkele atleten iets vroeger doorgereden dan de rest. We willen natuurlijk niet te laat komen op deze bijzonder dag!
'11:00'....Showtime! Matthieu Balduck en Pepijn Duinkerke staan klaar voor het eerste onderdeel: hoogspringen. Klaargestoomd in de warming up door Ivar en onder toezicht van Ronald mogen beide springers trots zijn op hun prestaties! Matthieu had wat problemen met de aanloop, maar heeft toch knap de 1.40 gehaald. Pepijn verbeterde zijn persoonlijk record naar 1.55 m, goed voor een 7e plaats.
Ondertussen is Matthias Salmang van start gegaan met de 80 meter horden. Als een speer kwalificeerde Matthias zich voor de halve finale binnen 12.48 sec. Senna startte een uurtje later met de kogel. Ondanks de vermoeidheid eindigde ze met 7.86 m op een hele mooie zestiende plaats.
Ondertussen alweer 13:00. Gelukkig had de moeder van Matthieu flink boodschappen gedaan voor vertrek en hadden we genoeg broodjes en beleg mee zodat iedereen voldoende brandstof kon innemen tijdens het ontbijt en de lunch.
Tussen al het sprinten door mag Matthias zich alweer bewijzen op 150m. Helaas stopt het gelijk in de series met een tijd van 21.59 sec.
Snelheidsduivel Daphne van Waterschoot trok na de lunch haar sprintspikes aan voor de 150 meter. Ze zette een knappe tijd neer van 22.89 sec, maar de concurrentie was iets te sterk, waardoor er helaas geen finaleplaats in zat. Een ander onderdeel waar Dahpne aan meedeed was de 60 meter sprint. Maar liefst 6 series gingen van start en Daphne plaatste zich knap voor de halve finale met een tijd van 9.34 sec. Even later liep ze deze in 9.55, wat helaas geen finale plaats gaf maar zeker een knappe prestatie.
Een paar minuten later stond Matthias weeral in de startblokken voor de halve finale 80 m horden en na alweer een prima start plaatste hij zich in 13:17 sec. voor de finale. De dag was nu al geslaagd!
Pepijn had zich inmiddels klaar gestoomd bij de verspringbak. Bijna 30 D2 atleten sprongen meerdere malen in het zand en Pepijn kwalificeerde zich met 4.87m voor de finale later op de dag. Tevens een nieuw persoonlijk record. Ondertussen was Thijmen Post ook gearriveerd voor z'n 1000m. Een race met veel tegenstand, maar Thijmen heeft 't netjes volbracht in 3:25 min.
14:30, nog één keer vlammen voor Matthias in de finale 80 m horden. Wat een spanning... Het startschot ging en de atleten vlogen weg. Matthias eindigde op de 7e plaats in 13:65 sec. Superblij en een beloning voor z'n inzet bij de trainingen.
16:45: Tijd voor Pepijn om weer in het zand te gaan voor de finale verspringen jongens D2. De spanning en/of vermoeidheid hebben ondertussen toegeslagen en Pepijn moest stevig opgepept worden. Ivar & Daan hebben dit klusje geklaard en Pepijn heeft een mooie 4e plaats weten te bemachtigen met 4.80 m!
Om 17:30 was het tijd voor Senna's finale bij de discus MJD1. Met aanwijzingen van expert Daan wist ze een knappe 20.38m te halen wat goed was voor een 5e plaats! Een puike prestatie waar ze zeker trots op mag zijn!
Enkele minuten later was Sara Vermaelen aan de beurt voor de MJD2 1000 meter Steeplechase. Een sterk veld van dames ging van start en onder luid aanmoedigen van vader Ben wist ze de 9e plaats te halen met een tijd van 3:50,53.
18:00, alle onderdelen zijn volbracht en Team Scheldesport vertrekt richting thuisbasis. Oef das nog altijd een dikke 2,5 uur rijden. Met de cruise control aan rijden we voldaan terug naar Terneuzen. De trainers en ouders zijn apetrots op de kids en praten nog wat na tijdens de lange rit. Het is stil op de achterbank. De atleetjes lagen heerlijk te dromen over hun unieke ervaring en prestaties van deze geweldige dag! Volgend jaar weer?
