Scheldesportlight: Gré Hendriks-Pels
Scheldesportlight: Gré Hendriks-Pels

In de rubriek Scheldesportlight gaat Patricia Dieleman in gesprek met verschillende Scheldesporters. Deze zijn actief als atleet of zetten zich in als vrijwilliger voor de vereniging. Dit keer staat de spotlight gericht op: Gré Hendriks-Pels

Over Gré
Gré is getrouwd met Ad. Samen hebben ze 2 dochters, Astrid en Monique. Ondertussen zijn ze de trotse opa en oma van 3 kleinkinderen.

Oorspronkelijk komt Gré uit Purmerend. In Amsterdam kreeg ze verkering met Ad. In augustus 1975 zijn ze samen in Terneuzen komen wonen. Een maand later zijn ze in het huwelijksbootje gestapt. En dat bootje vaart nog steeds.

Sinds haar 15e heeft ze al heel wat werkgevers voorbij zien komen: Unigarant, de supermarkt, een sportzaak, Electro Dieleman Terneuzen, Kippenboer en de Aldi. Kortom een bezige bij.

 

Het begin van haar mooie atletiekcarrière
Ze is een sportdier en is op haar 11e begonnen met handbal in Amsterdam. De ploeg was echter niet compleet en dat was dan ook de reden dat ze de overstap maakte naar de atletiek bij de vereniging Blauw/Wit. Daar is haar liefde voor de atletiek dan ook begonnen. Ze werd bij Blauw/Wit steeds beter, maar op een bepaald moment kwam ze niet verder. Ze wilde graag groeien in haar prestaties en is daarom op haar 13e overgestapt naar ADA Amsterdam. Daar hadden ze een leuke groep lopers die 400 en 800 meter. De 400m, 800m en 3 km waren dan ook haar specialiteit. Ze kwam uit in de 1e klas van de competitie.

Gré is een paar keer naar de Nederlandse kampioenschappen geweest als meisje C, D en A. Haar bijnummers waren kogelstoten, speerwerpen, verspringen en discuswerpen. Ze heeft in 1973 zelfs een uitnodiging gehad om naar West-Duitsland en Roemenië te gaan voor de landenwedstrijd op de 1500 meter.

Geregeld viel ze in de prijzen bij de district kampioenschappen van Noord-Holland, het NK Teams en het NEK (Nederlands Estafette Kampioenschap). Gré was een goede en sterke loopster. Dat was ook te zien aan haar clubrecords die ze gelopen heeft tussen 1972 en 1974:
800m: 2min10 (hiermee stond ze 8ste van Nederland)
1500m: 4.36,3
3000m: 10.27,4
De mijl: 5.08,3

Met het estafetteteam 4X800m in 1972 had ze een tijd gelopen van 9.23,5.

 

Kennismaking bij AV Scheldesport
In 1975 bezocht Ad de atletiekbaan in Terneuzen waar hij werd aangesproken door Ellie de Jonge. “Hé, wat kom jij doen?” vroeg Elly. Ad kwam eens kijken hoe het eraan toe ging in Terneuzen. Hij was al bekend met het atletiekwereldje. In Amsterdam was hij trainer en hardloper bij Amsterdam Atletiek. Na zijn bezoek aan de baan in Terneuzen kreeg Ad een brief met de vraag of hij trainer wilde worden bij Scheldesport. Daar kon hij geen nee tegen zeggen. En zo kwam ook Gré in contact met de atletiek in Terneuzen.

Ze ging trainen en wedstrijden lopen bij Scheldesport. Ze deed ze mee aan een estafettekampioenschap waar ze de 4x100m liep en 3e werd met de ploeg. Her bijzondere van dit kampioenschap was dat ze niet met zijn vieren, maar met zijn vijven liepen. Gré bleek namelijk in verwachting te zijn van haar dochter Astris. Ze liep die estafette met Ellie de Jonge, Maya de Jonge en Jolanda de Jong.

Op haar 40e stopte Gré met wedstrijden. Hierna deed ze enkel nog aan prestatieloopjes mee.

 

Trainster en vrijwilliger
In 1978 werd Gré trainster bij AV Scheldesport. Ze deed dit bij de meisjes C. Het is ook in dat jaar dat er een competitiedamesploeg werd opgestart. Ze heeft de competitieploeg begeleid bij de meisjes C. In datzelfde jaar heeft ze samen met Ad en Ellie de Jonge ook het clubblad opnieuw opgezet.

In 1988 werd de baan gerenoveerd en heeft ze allerlei hand en spandiensten verricht. Gré draaide haar hand niet om als er bomen gerooid moesten worden. Enthousiast als altijd ging ze met alle klusjes aan de slag. Er moesten betonblokken van de tribune vervoerd worden naar het vliegveld van Axel. Ook geen probleem voor Gré. Bij de sporthal waren er bankjes die ze wilden opruimen. Ze regelde dat deze richting de atletiekbaan kwamen. En daar wordt nu nog veelvuldig gebruik van gemaakt. Een kantinedienst was ook geen probleem.

In 2010 is ze gestopt met werken. Maar niet met haar enorme inzet voor de vereniging. Haar bezigheidstherapie, zoals ze het zelf omschrijft, is op vele vlakken zichtbaar: schilderwerk aan het groene hok, opknappen van de kantine, onkruid verwijderen om en rond de baan, ramen zemen, alles klaarzetten en opruimen bij wedstrijden. Kortom, allround inzetbaar op allerlei vlakken.

Ondertussen heeft ze ook haar plek gevonden bij de masters op de baan. Waar gezelligheid is kan Gré vinden. Ze is een gezelligheidsdier in hart en nieren. Ze is dan ook regelmatig op zondagochtend op de baan te vinden als de sprinters aan het trainen zijn en doet regelmatig mee met de oefeningen om sterker te worden.

Toen er aan haar gevraagd werd of ze mee wilde doen met de Masters competitie was ze hier zeker voor te vinden. Ze doet dan zelf mee aan de werpnummers die haar nog goed afgaan. Met haar jarenlange ervaring voorziet je iedereen geregeld van tips - wat dan weer ten goede komt aan de prestaties.

In december 2022 heeft ze nog deelgenomen met het masterteam aan de Dow aflossingsmarathon waar haar gezelligheid er uitspringt.

Als ze niet op de baan is om te trainen loopt ze zelf op dinsdag, donderdag en zondag haar eigen rondje.

 

Erelid

Jong en oud kent Gré op de baan. Ze is die lieve dame die oliebollen bakt voor de jeugd en een warme versnapering heeft in haar thermoskan. Ze is ook altijd in voor een praatje, advies en grapje.
Afgelopen jaar werd Gré benoemd tot erelid. Dankbaar voor haar jarenlange inzet voor de vereniging. Wat een mooi moment. Ze zou graag zien dat er meer vrijwilligers bij komen. Hoe je dit het beste benadert: ‘gewoon aanspreken. Dat werkt het beste.’

 

Droom
Gré haar droom en wens: Een leuke vereniging opbouwen waar je de kinderen ziet trainen van ouders waar ze zelf ook nog mee heeft getraind. Dat het stokje van ouder op kind wordt doorgedragen. Dan is de cirkel rond. Dat vindt ze mooi.

Atletiek en wedstrijden zijn zo mooi. Laat kinderen er maar mee beginnen wanneer ze kunnen. Je leert om te gaan met winnen maar ook zeker met verliezen. En het sociale aspect is een belangrijk onderdeel van de atletiek. Dit nemen de kinderen mee in het verloop van hun verdere leven.

Bovenstaande is dan ook een mooie afsluiter van het gesprek met een bijzondere vrouw die een groot hart heeft voor de vereniging.

Dankjewel Gré!